Daagse dingen

Willemijn heeft vanochtend (gisterochtend om precies te zijn, maar we gaan er niet over mekkeren) een tweede gesprek bij Paagman. In de kantoorboekhandel werken, dat zou ze natuurlijk heel goed kunnen, zich inwerken in pennen, potloden, globes en opbergsystemen. Hoeveel uur, dat is nog de vraag, maar daar komen ze wel uit. Terwijl ze solliciteert moet ik eigenlijk proefwerken nakijken, maar ik zoek op het web naar mijn zoon. Hij is een gretig participant op het forum van zijn school. Hij initieert fora, en ik ben trots op hem. Al jaren niet gesproken. Mijn laatste mail, waarin ik mijn bewondering uitsprak over het grafisch werk dat hij produceert, bleef onbeantwoord. Pubers! Neem het ze eens kwalijk. Ik troost mij met de gedachte dat hij dat esthetische van mij heeft, net als Anna, zijn zus, die kunstgeschiedenis studeeert. Ha ha, mijn kinderen, ik heb ze al jaren niet gezien, maar ze doen mij.
In de middag golfen met Ed op Ockenburg. Ed is een hele serieuze golfer, en terecht. Hij geeft tips, over knieën bij een volledige swing en beton in de poten bij het putten. Golfen kan je alleen maar serieus nemen, anders is het niks. Ed begrijpt dat. Ik nog niet. Als een hole nergens meer om gaat word ik slordig en neem ik niet voldoende tijd en concentratie. Op de 13de vertel ik Ed dat ik winnen niet zo interessant vind, maar dat is natuurlijk onzin. Zoals Tim Krabbé terecht opmerkt: "Wie tegen zijn verlies kan dient van sportbeoefening te worden uitgesloten". Af en toe lukt me een aardige slag, vooral met de sandwedge waar ik eerder mijn te korte pitching wedge gebruikt zou hebben. Ik win een paar holes, maar alleen omdat Ed zo aardig is om mijn handicap (non-existent maar op papier 36) met de zijne te verrekenen. Hij volgt de regels. Zo is het spelletje. Zogenaamd elitair maar ondertussen zeer egaliserend. Ik zie het allemaal maar als nuttige oefening. Een hele leuke middag, dat in elk geval. Bij het biertje na afloop mijmeren we over het belang van golf voor het 'persoonlijk ontwikkelings plan': "Eigenlijk zouden we een jaar vrij moeten krijgen om echt te leren golfen. In de ochtend les, een uur of twee. Dan koffie, nog wat balletjes slaan, lunchen, dan de baan in om 18 holes te spelen, afkoelen met een biertje, en voor het diner nog een partijtje tennis." Tja, als dat zou kunnen! Hoelang zouden we het volhouden?
Om tien uur Nova. Fred Crone heeft het moeilijk; het CPB berekent dat de effecten van de AOW-plannen van de PvdA op nul uitkomen, en hij begint over onderwijs. Erg doorzichtig en terecht afgestraft. Mijn optimisme over de verkiezingen neemt nu toch echt af. Wouter moet de komende weken alles uit de kast halen om te winnen; niet te glad overkomen, niet teveel de ideale schoonzoon. Keuzes maken, de feiten kennen en daar bij blijven. En Marcel van Dam uitwijzen naar een land waar bejaarden gewoon hun bek moeten houden.
Bij de BBC is Borat, de correspondent uit Kazachstan. Opmerkelijk dat de traditionele Kazachstaanse kruisgreep de BBC-anchorman veel makkelijker afgaat dan onze nationale 'alles mag' hufter die Jensen heet. Moe van alle onzin op tv stop ik Ermanno Olmi's "Klompenboom" in de dvd-speler. Het fragment over de geboorte van de jongste zoon is het meest ontroerende stuk film dat ik ken. Er is nog troost en schoonheid in dit leven.