vrijdag, januari 12, 2007

Uitstel

Deze foto kan eigenlijk niet groot genoeg. Als ik met het pistool op de borst gedwongen zou worden om de geschiedenis van de film te wissen, op het werk van één cineast na, dan zou hij mogen blijven. Met pijn het hart zou ik afscheid nemen van Andrei Tarkovsky en van Michelangelo Antonioni, van Luchino Visconti en Jean Luc Godard, van Alexander Sokurov en John Ford, ja zelfs van Yasujiro Ozu. Dat is hard. Maar ja, dat pistool he!
Over Robert Bresson ga ik nog de nodige blogjes schrijven. Het is raar dat ik dat nog niet gedaan heb, want ik ben elke week wel op één of andere manier met de man bezig. Met werk aan de internet-bibliografie, die dit voorjaar toch echt moet verschijnen, met denken over een dissertatie over de religieuze interpretatie van zijn werk en met het herzien van fragmenten. Bresson maakte in zijn lange carriere slechts dertien films. Ik heb ze allemaal gezien op één na, en tot voor kort had ik er negen op dvd. Eind december, in Parijs, vond ik tot mijn grote geluk de tiende, de zeer recente dvd-uitgave van 'Les anges du péché', Bresson's debuutfilm uit 1943. Het is de enige film van Bresson die ik nog niet heb gezien. Nog steeds niet.
Toen ik een jaar of vijftien was droomde ik met enige regelmaat dat ik nieuwe boeken uit de Bob Evers serie ontdekte. Alle 32 boeken uit de prachtserie over de avonturen van Arie Roos, Jan Prins en Bob Evers kende ik zo ongeveer uit mijn hoofd, en ik verlangde hevig naar nieuwe avonturen. Helaas, dromen. Nu heb ik een nieuwe Bresson, de enige die ik niet ken, en ik blijf de bezichtiging maar uitstellen. Het vreemde is dat ik heel slecht ben in uitstellen. Elke reep chocolade dient onmiddellijk in zijn geheel geconsumeerd. Maar nu stel ik uit. De dvd ligt op de tv, klaar om in de speler geduwd te worden. Ik heb stukken uit de vele Bresson-boeken over de film herlezen. Ik wacht op het juiste moment. En tot die tijd geniet ik van de gedachte dat ik deze maand voor het eerst ga kijken naar de enige film van Bresson die ik niet ken. Of volgende maand. Binnenkort in dit theater.

4 Comments:

Blogger Xander Michiel Beute said...

Vind je het gek? Je zit midden in een 24-verslaving. Eerst 'rehab', goede man!

3:07 p.m.  
Anonymous Anoniem said...

nee, nu gaat u te ver, mijnheer Blaaksmeer. Afscheid nemen van TArkovski bestaat niet. Daar is het enigma Tarkovski eenvoudigweg te complex voor. Eenmaal in het geheugen, één van zijn vele vele pakkende beelden, zijn stuwende lyriek, zijn als water stromende associaties, zijn kadrering van het onmogelijke, zijn portretering van vaak oorverdovend zwijgen, zijn meditaties over vervreemding en eenzaamheid, zijn gefragmenteerde beeldpoëzie.... Ach Stalker, O Mirror... O, O, herinnering...
(uw gelegenheids commentator Yogos Dalman)

9:51 p.m.  
Blogger Frank Blaakmeer said...

Om met Bill Clinton te spreken: "I can feel your pain!" Inderdaad, 'Stalker' en 'de Spiegel', dat zijn ze. Maar ja, heb je 'Pickpocket' gezien? En 'Journal d'un curé de campagne'? En 'Un condamné a mort s'est échappé'? En 'Mouchette'? En 'Au hasard Balthasar'? En 'L'Argent', vooral ook 'L'Argent'?

1:26 a.m.  
Blogger chenminghui said...

polo ralph lauren outlet online
canada goose outlet
coach outlet
michael kors outlet
coach outlet store online
nfl jerseys wholesale
adidas outlet online
canada goose jackets
longchamp
canada goose jackets
chenminghui20180326

5:35 a.m.  

Een reactie posten

<< Home