donderdag, april 30, 2009

Parijs bij nacht


Het komt door het voorlaatste blogje van Nils, op de bonnefooi naar Parijs. Parijs is een romantische illusie. Ik heb dat vaak vertaald in dromen, heel vaak. Ik stond dan meestal op een afstand vanaf een heuvel te kijken naar de stad. Ik was gelukkig. Zie de stad, zie de Arc de Triomphe, zie het Place de la Concorde. Ik ben in Parijs en wat een mens verder te wensen heeft is me een raadsel. In mijn droom wist ik ook de intiemere delen van de stad te vinden.

Place de la Contrescarpe.

Hemingway woonde daar, aan het Place de la Contrescarpe. De Rue Mouffetard ontspringt er. Ooit reden we heel vroeg in de ochtend door de stad. De Champs-Elysées was verlaten. Etoile lag leeg op ons alleen te wachten. Eenzaam reden we over de Boulevard Saint-Germain. Achter het Pantheon vond ik het plein. Net zo als de chauffeur in het begin van Wim Wenders' Lisbon Story reden we de Rue Mouffetard in. De eerste medeweggebruiker was een vuilnisauto die halverwege de straat tergend langzaam zijn werk deed. We reden achteruit en ontsnapten via de Rue du pot de fer richting Morvan.

Parijs is niet de mooiste stad, niet de warmste stad, niet de gulste stad. Parijs is de ultieme droom.

3 Comments:

Blogger Nils von der Assen said...

Prachtig, helemaal waar. Een droom, eentje waarvan je wil dat -ie langer duurt dan 4 dagen. Toevallig ben ik nu Hemingway's boekje over Parijs aan het lezen: A Moveable Feast. Tip voor u! ;)

12:55 p.m.  
Blogger Frank Blaakmeer said...

Dank Nils. Maar hoe weet ik dat H aan het P woonde denk je? En een biertje dronk in de Closerie de Lilas?

3:17 p.m.  
Blogger Nils von der Assen said...

Hoe dom kon ik zijn inderdaad. (de omvang van) uw boekenkast ken ik alleen uit de legenden... :)

10:33 p.m.  

Een reactie posten

<< Home