Il est de-ceux la

Als er één ding is dat ik over zou willen doen is het wel het kiezen van een vakkenpakket. In mijn tijd had je geen profielen, of hoe het boeventuig het verder genoemd heeft. In mijn tijd koos je vakken. Ik gebruikte die mogelijkheid om zo snel mogelijk van het Frans af te komen. Wat een ontzettende blunder. Ik schreef er al eerder over.

Vanavond is het weer eens acuut. Ik heb een boek gekocht. Dat is niet bijzonder, ik begin opnieuw: ik heb een digitaal boek gekocht. Wat? Een digitaal boek, een verzameling enen en nullen die dan op het scherm toch heel aardig het alfabet na kunnen doen. Waarom koopt een mens een digitaal boek? Omdat het veel goedkoper is, omdat het er direct is en omdat je er tomeloos in kunt zoeken.

Ik lees op het scherm in het boek André Bazin, Généalogies d'une théorie. Boeiend? Ja, heel erg, maar wat betekenen die korte zinnetjes? De lange die gaan wel. Je herkent voldoende woorden en breit het in het brein (hé, daarom heet het natuurlijk brein!) een beetje aan elkaar. Maar il est de-ceux la, dat soort constructies die naar ik vrees op het derde proefwerk in de brugklas thuishoren, daar word ik gestoord van.

Hij zit erop, zou Jeroen zeggen.