maandag, mei 31, 2010

Eenhoorn = dorp

Ik wist niet meer dat ik het geschreven had. Het is een zeldzaam zielige vorm van egotripperij, maar ik zat gisteravond wel degelijk bestanden te lezen uit de map 'eigen werk'. Wat ben ik toch knap en zo. Dat gedicht over die kijkdoos, ik was het compleet vergeten.

Vandaag gaf Suzanne er commentaar op. Meestal is dat andersom en geef ik commentaar op haar gedichten. Ik kan niet in haar schaduw staan, zo is het nu eenmaal.

Suzanne vond de eenhoorn niet goed. Gisteravond stond er nog: "het telefoonboek van Veendam", maar dat leek me wat groot voor een kijkdoos. Dus werd het de sprookjesachtige eenhoorn in de verte. Suzanne vond het te romantisch.

Ik doe nog een poging. Vervang de eenhoorn in de verte door "een rietgedekt dorp in de verte". Laat bovendien uit de eerste strofe de zin over stilstaan weg. Zo is het beter.

Wel jammer. Het was een mooie eenhoorn, de ivoren wachter op zijn hoofd licht verkleurd in de zon, de manen kort, een even trotse als melancholische blik in de grote vochtige ogen.

1 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Kill your darlings...

SV

6:05 p.m.  

Een reactie posten

<< Home