donderdag, juli 29, 2010

Duration


Het idee is dat je moet leven volgens de ritmes van de tijdzone waar je bent. Niet gaan slapen om twee uur 's middags, nee, slapen om elf uur. Vroeg naar bed. In de praktijk betekent het dat we een nacht overslaan en vervolgens zo lang mogelijk opblijven. Maar dat is niet het enige. De ontregeling duurt langer. Naar verluidt net zoveel dagen als je tijdzones bent overgestoken. Dat kan nog een aardig weekje worden.

Tegen zessen beginnen we aan een spannende film (wakker blijven!). Elke vijf minuten schieten we even rechtop en kijken elkaar aan. Snap jij nog waar het over gaat? Jaaahhhnnuuueeee, ongeveer, geloof ik. Willemijn haakt echt af en gaat naar bed. Ik telefoneer nog wat en schrijf een blogje. Ik ben extreem maar opgewekt vermoeid. Benieuwd hoe dat morgen gaat, als het lijf nog steeds achterloopt bij het licht.

Tijdens de vlucht vindt er een vreemde versnelling plaats. De tijd schakelt van vroeg in de avond in een paar uur door naar de vroege ochtend. Het wordt donker boven noordoost Canada en het wordt weer licht ten westen van Ijsland, De nacht heeft een uur of twee geduurd. Zonet nog is gisteren geworden.

Zonet nog zaten we op de zesennegentigste verdieping van Hancock een rib uit ons lijf te dineren. Uitzicht op Lake Michigan en Northside Chicago. Zonet nog, lang geleden.